дрвеница ж.

дрвеница (ж.)

Од црниот под извираа дрвеници и му забуцнуваа ситни иглички в месо.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се проѕева кралот татко, на цртежот храбро трпи - дрвеници крв му пијат.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Попот ги кадел момчињата со темјан додека црната брада страшно му штркнувала на сите страни, потоа првиот го поел со старо вино во кое настругал сив корен од линцура, а на другиот со капки маслинов зејтин во кои со години чувал пелин и рициново семе му извлекол од увото мртов црв или дрвеница или болва, сега е сосема сеедно синовите на бегот можеле пак да трчаат по полето и по стрмништата да вадат јајца од еребици.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Сигурно е полн со дрвеници, но не е важно“, рече Џулија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)