дочита (св.)
Попот ги сврши молитвите пред олтарот, Кушо ги дочита утрените псалми, попот ја кади црквата, Кушо отпева, и веќе почнаа и селани да идат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Коле повторно во себеси го дочитува докрај, а потоа почнува гласно и од почеток: „Драги Коле, Можеби ти е чудно што ти се обраќам со писмо, но поинаку не можев.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Јузбашијата, уште не седнат убаво, го дочитуваше краткото, но јасно писмо од кајмакамот, кое со својата содржина ги вознемири претставителите на султанот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го дочита писменцето Неделко Сивески, го свитка и ни го даде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јон го дочитува писмото, го свиткува и почнува да плаче. - Ебати поштите, вели и рони солзи, ебати поштите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Големиот Мајстор го дочита писмото до крај, потоа, сеуште држејќи го писмото во рака остана уште долго замислен во својата фотелја додека во собата бавно надоаѓаше ноќта.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
уште еден домат или за двосмислената свежина на дистанцата во пишување …додека ја дочитував трудољубивата писмена задача на вашиот критичар против новата проза објавена во последниот број на вашето ценето списание се сетив на една од ретките средби со дебелиот кој по сто и осумнаесет дена и ноќи во истамбулскиот затвор и четириесетина килограми помалку си мезетеше сѐ уште со истиот прекар и со истиот апетит двојна салата од домати…
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Во моментот кога го дочита писмото, не беше сигурна дали е вистина или, заради болеста, халуцинира.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Кога го дочитал пишаното, дојденецот, учениот и умен гостин, во миг пребледел, кротко се подигнал, ги кренал зачудените очи кон нашиот другар и изустил: „Ваше царско величество, Ваше превосходство, Ваше преблагородие, праправнук на големиот махараџа Раџнапур“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Во времето кога Мајка ги дочитуваше Татковите и своите книги, посебно книгите за животот на Мајка Тереза, во северниот и во средишниот Балкан пламна братоубиствена војна.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Си остана да ги дочитува Татковите книги, како столбови кои ја додржуваа нејзината душа во Татковата куќа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајка, сега прв пат во животот, имаше време да ги чита, да ги дочитува и непрочитаните книги на Татко, небаре оставени во аманет, со надеж дека се дооткриваат новите пораки за натамошното спасување на семејството на Балканот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но кој ја дочитал сета од крај в крај? И ако ја дочитал, кој е тој да памети на средината сѐ што се рекло во почетокот, и на крајот - сѐ што пишува во средината?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ако сум чочек на нотите од чезата читај ме читај не дочитај портокалов портокалов брезин корен зачитан.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)
Си излажал дури и пред да ја дочиташ приказната! Ти воопшто не си ја нашол обетката...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ја дочитав книгата, а во умот ми останаа запаметени измешани вкусови.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Минуваа години. Татко упорно ги дочитуваше книгите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
