достоен (прид.)
Таа е кутрата Неда, несреќната, достојна мајка на Кузман.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Да се покажеме достојни нивни потомци: да им ги зачуваме славните имиња и да го зачудиме светот со нашата храброст, умешност и самопожртвуваност; да го отресеме од себе срамниот јарем што нѐ гуши пет века…”
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Му одаде Павле достојно признание на палтото и ѝ кажа на жената да не го става в орман - отсега ќе го носи само покуќи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А живиот Арсо ја одбегна смртта, остана меѓу луѓето на коишто сакаше да им покаже како достојно може да се живее и да се загине заради тоа достоинство.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Нему да му се открие Арсо? Овој човек не е достоен за такво пожртвување.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Минатото е пустош, а сегашното е толку жалосно и достојно за презирање.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И сега сѐ ја губеше достојноста за напнување и остануваше попусто и штуро.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не бевме доволно достојни за парче пченкарно лепче и коцка сув мармалад.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во илјада осумстотини триесет и петтата, во доба кога јавачите на апокалипсата биле вечни и достојни на обврските и кога толпа тврдоглави Кукулинци терале спрегнати двоколки преку планини и беспатици да донесат од крај свет камења за ред воденици, Јаков Иконописецот го запалил богољубивиот Круме Арсов но најдивите од дружината го зграпчиле пироманот и го обесиле.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се исклештил пцуејќи или повикувајќи го Пророкот како сведок на една споулавена но достојна храброст на вистински борец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не го сметал другиот Онисифор за достоен старешина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ова беше јасен сигнал во размислите на татко ми дека Чанга го избрал големото скривалиште на Калето за гробница за себе и за козите, за сите кози на градот, сакајќи докрај, и во смртта, да остане достоен за големата љубов.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тогаш ми била понудена „последната шанса“ за спас, ама јас сум ја прокоцкал и не сум се покажал достоен за нивното „фер однесување“!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
- Да, браќа, - продолжи директорот, свесен за превидот, - вие ќе се вклучите достојно во прославата во која нашата Партија на трудот, нашиот народ ќе ја покаже големата љубов кон великиот Сталин и почитта кон неговото дело, во името на целиот пролетерски и работнички свет.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сите тројца напишаа долги, достојни за презир написи во „Тајмс“, анализирајќи ги причините за своето застранување и ветувајќи дека ќе се поправат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Еретикот секогаш ќе биде тука, на наша милост и немилост, врескајќи од болка, скршен, достоен за презир - и на крајот сосем покајан, спасен од самиот себе, ќе доползува до нашите нозе по сопствена волја.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Што требаше, да зафатам груба кавга? Оние луѓе сепак не се достојни за таква кавга, макар што, факт е, бунарот е сув, чавки се чекорат над него.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Никогаш песните на Анте Поповски не примиле толкава слабост, но и не покажале толкава доблест достојно да ја признаат и пречекаат, токму неа, слабоста што нѐ прави исти и еднакви со себеси.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ти пожелувам, не, те молам, да си најдеш друг маж, достоен за твојата љубов, и нему дај му ги своето срце и својата љубов, дај му ги оние радости што ги чуваше и ги намени за мене.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Вдахновен (чувство кое одамна и со таква силина го немаше обземено), зеде да направи скулптура по која ќе го паметат сите и со која, поверува, трајно и достојно ќе влезе во историјата на уметноста.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
