досети (св.)
Се досеќава: подобро е да чекори отколку да ги здрвува нозете.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Арсо сакаше да му каже некој утешен збор, просто да се досети дека тука има човек кој ја знае неговата мака и му е близок.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Аха, како не се досети досега па овој, просто речено, не разбира ниту збор од неговото брборење.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Еднаш, кога-тогаш тие ќе мораат да се досетат за да му ги проверат откорен сите работи и сето тоа да го истераат на чистина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но Зоки ли нема да се досети? И, тој сега вели: - Па јас не сум гостин, мамичке! Јас сум твојот Зоран!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Зоки најпосле се досетува. Одат во една продавница.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Брзо се досети, го фрли каменот и како стрела се спушти да трча по стрништата кон Караорман...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Газеа внимателно како да се прикрадуваат кон нешто зашто сепак не беа сигурни дека овој татнеж е она за што тие се досетуваа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Можеби и се досетувал за вистинската причина, но никогаш не се издал.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Тогаш се досети една слоница, што живееше во еден соседен кафез.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Во ниеден момент тие мои добри толку искрени другарки, носени од радостите на животот, не можеа да се досетат каква болка за мене крие тој еден збор, колку ми ја изгорува душата.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Овој се досетува и уште посилно запувкува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Најпосле, пред да почнат големите буни и востанието, Крушовското, во 1903-та, Турците се досетија да го запоседнат Чауле.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И затоа кога истата таа година, во летото, во време пред да почнат жетвите, го најдоа Хаџи Ташку со здробена глава на ничиј синор, ни на веселечки ни на кадиноселски, туку точно на местото каде што денеска Пазарџиски Пат за прв пат ја прегазува железничката линија, никој освен потковичаните не се досети кој можел да му го „пресретне“ патот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И додека Боше и брат му Атанас Цицко ги нажапчуваат капаците, откако пред тоа првин ги отвораат, а потоа и ги затвораат џамовите, (за тоа малку време во одајата шибнува студен воздух и за час го растерува чадот од цигарите и мирисот во восокот на свеќите) тој намерно зборува полека, намерно развлекувајќи ги речениците, за да остане помеѓу зборовите празнина во којашто, се надева, другите ќе имаат време да се досетат за што зборува и да размислат за тоа што зборува.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Ах, да, - се досетив, - значи така. Мајка ми себеси се смета за уметник, а бидејќи не е способна за создавање, романот не го ни почнала.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Да, - се досетив, - Кире, на тетка Маја е запишан во Карате клубот.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Знам што ќе сториме, - се досетив. - Тетка Данче од деветтиот кат е лекар во Брза помош.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И фала Богу се досетив. Им велам: - А не е ли подобро Европа да ви ја донесам тука, - им велам иако можеби тоа е уште потешко.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Речено сторено, но потоа се забележало дека од бунарот избива чад, па се досетиле дека Чанга и козите добиваат храна од добро организираните козари.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
