дополни (св.)
Но ако во неговиот јазик има гласови што ги нема во јазикот од којшто се позајмува азбуката, тогаш позајмувачот на туѓата азбука ќе направи некои изменувања и дополнувања на неа, со кои ќе биде означена разликата во гласовите меѓу двата јазика.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа нашло одраз и во фонетиката и во морфологијата на јазикот во сп. „Вардар”, па затоа е дополнета и азбуката со уште една буква /a /, што ја употребува на местото на старата тврда носовка /?/, со факултативен изговор, според рефлексот во разните наши народни говори.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сите тие дополнувања што ќе се придодаваат кон понапрешниот руско-австриски проект за реформи не само што не чинат 100000 обездомени души, 3-5000 човечки жртви и полно обескуражување на жителството во Македонија, ами не чинеа ни 100 човечки жртви.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Правилниот, малку орлов нос, брадата и устата му ја дополнуваа убавината, а здравите заби и веселата насмевка го правеа примамлив за секоја негова врсничка во селото и надвор од него.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Попот и Васил му раскажаа од почеток до крај, Анѓа ги дополни за зулумите од прилепскиот кадија со своето ропство кај него.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Изгризената козирка од стариот, безбоен каскет, кој секогаш му стоеше искривен на главата и му го поклопуваше увото, ја дополнуваше неговата жалослива, дури по малку и смешна фигура.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Беше тоа еден бакарен јамак, во кој предмалку стави еден грст грав и го дополни со вода, под водата гравот се белееше многу побело од снегот и зрната жевареа испрекршувајќи се во одблесокот, а сега сиот грав имаше жебурави лушпи додека зовираше, и јамакот црвено проблеснуваше со својата загреана бакарна површина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Браво, браво! Да му е алал! - дополни втор.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Сол никаде нема. Не ми се верува да најдеш - дополни третиот дрвар.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Само имајте трпение и ќе видиме! - дополни Огнен.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ќе навали сонцето, ноќта, и пак ќе отиде на меана. Кај Доксима Тренчески. И таму ќе се долива, ќе дополнува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По секое јадење ги дополнуваме со вода.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама и подот е топол. Неговата топлина ми преоѓа на лицето, ми ги дополнува образите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На градите ѝ се запокажале две недополнети брадавици, небаре оревчиња загаснати уште на заврзување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А дома, намуртеното лице на жена ми ги најавува новите сметки за струја и парно, и старите незадоволства поради брачната тескоба, додека високиот писок на децата ја дополнува нејзината безозборна тажачка.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Овој козоцид?! – дополни татко ми, без да одговори. Да, тој немаше директен одговор.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Додека татко ми гласно читаше, Чанга нешто гласно за себе дополнуваше, проверуваше.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тој сакаше низ татковото читање да ја дополни историјата на Калето од својот агол и во сеќавањето најмногу го бараше „патот што води низ пештерата кон водената кула”.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да, барем е другата страна од ист тип на душевен израз, интелектуален израз, една мала страна, ако сакате, но доволно различна да стане посебна и да го дополни мојот живот.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Интригиран со можноста на „животот кој ја имитира уметноста“, режисерот интелектуалната храброст ја дополнил со ироничната оптика во однос на физичкото исчезнување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
