домаќинка (ж.)
–"Ах мајче! ах татче! ах мое мило синче, и ти моја мила сестро! и ти моја мила домаќинко!
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Не беше вака, ти мајко и ти Недо, моја домаќинке?“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Домаќинките не одат по комшии, си ја чуваат куќата своја и си ги гледат своите работи.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ја очекував домаќинката да излезе од тесната врата и да ми се развика, потоа да отшантрачи кај моите дома и да им бара пари за прозорецот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Ајде за „седи со здравје“ домаќинке! — Ѝ наздрави на Бојана.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Токо, пак, ајде да а вида шо домаќинка ќе биде, кој знае ошче какви ли новини не ќе внесе во ваа куќа?“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Пра не дава да падне на неј. Море месење, море перење, крпење, не се знае оти немаат живи домаќинки.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Утрото уште рано в зора стана калуѓерот, се прости со домаќинот и домаќинката и си тргна кон Старавина.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Нека оди мајка му, таа е домаќинка а не тој!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Татко му бил познат трговец на текстилна стока, а мајка му - мошне културна и интелигентна домаќинка.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Жените домаќинки, со засукани ракави ја готвеа зимницата; ги полнеа качињата со домати и пиперки, за да имаат преку зимата тазе туршија.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Кога се доселивме во новоизградената станбена барака, ми се чинеше дека одеднаш бев пораснала и во оваа куќа треба да преземам улога на домаќинка.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Куќата си бара стална домаќинка, по цел ден во неа да си работи, - го слушнав, една вечер разговорот меѓу тетка Рајна и татко ми.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
И пак се обидував да ја замислам како домаќинка во нашата куќа, како - ќе треба да се навикнувам, да ѝ викам мамо, не - не ќе можам!
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
ЈАКОВ: Се поднесувам. Вие сте му сопруга. Домаќинка, претпоставувам. Сите жени на книжевни министри се домаќинки. Ќерка ви?
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Потоа ќе влезеше дома и долго на балконот Го полеваше цвеќето, ги забришуваше неговите листенца И на крајот ќе седнеше да испие кафе со младата домаќинка.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Беше сама во ресторанот па иако со гости беа зафатени неколку маси, вештата домаќинка се снаоѓаше насекаде навреме да услужи. Сакав да каснам наше јадење.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И го прашуваме Огнена Ѓорго, дали има нешто за перење, за позакрпување. Знаеме дека е без домаќинка човекот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А гледај ги... си сркаат од манџата со ниско наведнати погледи, тие довчерашни домаќинки што знаеја за три села, гозби да зготват и секому в очи да погледнат со гордост.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мојата домаќинка секогаш ми даваше парче пченкарно лепче, по некое бонбонче, а јас им ги давав на партизаните што лежеа во болницата.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
