домал (прид.)
Од училиште до дома само за тоа мислеше: „Ами оти пак да не му се опула, ќелешот еден? Шо може па да ми направи тој мрсолко?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Зелениот камен веќе лежеше врз домалиот прст на Калпаковата широка шепа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Кога ќе се разбудам попладне, прва задача ми е да проверам дали е дома велосипедот, постојано стравувам дека негде патем можеби случајно настрадал – ми ги доверуваше Господ мачнотиите на својата живеачка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ризван бег се цереше од подбив, ама ибн Бајко ги стокми послушно трите први прсти од десната рака, ги собра еден до друг, а домалиот и малиот ги свитка, ги залепи за дланката.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Да го споменеме уште и прстенот со изгравиран грб на домалиот прст.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
