дијалектика (ж.)
И навистина, сето значење на Хегел, сета негова бесмртна актуелност, се наоѓа во неговата логика, во логиката што Хегел ја издигна до степенот на дијалектика, и која е единствен клуч за разбирање на принципот за „самокритиката“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Бидејќи законите на дијалектиката се универзални, објективизираниот „дух“ во природата ги пренесува нив преку науките кај човекот кога се „самоспознава“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Хегел никојпат не тврдел дека човечкиот субјективен „светски разум“ го создава движењето на категориите на „објективизираниот апсолутен дух“ во природата или општеството (неговата дијалектичка филозофија го признаваше приматот на надворешниот, „објективизираниот светски разум“ над самоспознатиот, „субјективниот разум“ кај човека), туку верувал дека во неговата филозофија „апсолутниот дух“ се „самоспознал“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
КЛАУС: Тоа се вика дијалектичка интерпретација на историјата!
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Слободата во овие услови е возможна само в затвор. Дијалектичка спротивност.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Она што му се спротивставува, она што треба да биде совладеано најчесто само го потсилува неговото значење, ја искажува бурната дијалектика на превозмогнувањето што е неодлачен дел од живиот живот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Енценсбергеровиот урамнотежен резон ни делува како инверзивно ехо на онаа инцестуозна дијалектика на доброто и злото, која веќе одамна е докрајчена во заемна рамнодушност.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Бидејќи, не постои универзален канон по кој текстовите би биле проценувани, постојат цели системи на канони кои постојано се преместуваат и менуваат, така што секој текст е во континуиран дијалектички однос со овие системи.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
(Неговата уметност била дијалектика помеѓу сонот од детството и зрелите општествени цели.)
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Која беше замислата, влогот за потфатот наречен Глас? 4Не отстапувајќи од правилата и барањата на филозофското читање, за кои отсекогаш го имав сочувано должното почитување, во книгата Глас сигурно сакав сериозно да обработам некои содржини (семејство, сопственото име, вера, дијалектика, апсолутно спознание, погреб - и уште по нешто), но спротивставувајќи ги, страна наспроти страна, интерпретацијата на големиот канонски корпус на филозофијата на Хегел со реиспишувањето на поетот- писател, речиси вон законот и неприфатен - Жене.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Посакува да го обнови Просветителството „без дијалектиката” и посакува да ја обнови дијалектиката „без негативноста”. Маргина 34 131
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Како резултат на реториката на Студената војна и трката во вооружување Мецгер ги прочистува дијалектичките аспекти на својата теорија проширувајќи ја Авто-Деструкциската уметност во Авто-Креативна уметност и брусејќи ѝ ја идеолошката димензија.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Има и многу други примери меѓу преродбениците кои умееја да го раздвојат дијалектичкото од метафизичкото?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Експонатите од сите музеи треба да бидат поврзани во „дијалектичко единство”.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Преку дијалектиката на посматрање и (не)моќ Хирст ја активира двојната природа на уживањето.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И други дела на Хирст упатуваат кон дијалектиката на смртта и задоволството.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Не случајно е поставен на ова клучно место, на пресудната барикада во борбата за преобразба и создавање на новиот човек на комунизмот, во единствениот „дијалектички процес“, својствен само на албанскиот народ, во конечното искоренување на троверството, во дефинитивната сталинско - комунистичка преобразба на масите.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Истакнувајќи дека за нив и за биосветот на Езерото ќе зборува Горски, тој истакна: - Нашата Партија мисли секогаш дијалектички, интегрално и материјалистички во поединости.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
г).
Црна,
студена и бистра
како твојот поглед
сведочи дека
законитостите на дијалектиката
се очевидни
или
сакам да кажам
твоите очи
ги објаснуваат
моите.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Нека не ми замерат Америве и Карл Маркс што ги турам под иста капа, ама јас би ја нарекол „дијалектичка демократија“.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
