дишне (св.)
Од оваа црна планина Надјада лута ќе дишнеме.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Ни да дишнеме од судрените струи што се мрежеа од изворите на двете езера.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
