дизајн (м.)
Во сосема пореметениот, испокршен свет се мешаат фрагменти од поранешните и сегашните режими, мелодии што еднаш веќе сме ги чуле, но во некој нов аранжман, симболи кои веќе сме ги виделе, но во некој нов дизајн.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Со појавата и со развитокот на Ајнштајновата теорија, започнаа да се појавуваат мерни инструменти за времето со најразлична форма - времето престана да се сфаќа како појава со кружен облик, што и се одрази во дизајнот на часовниците.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Евроазијатка, напола гаихин, долгонога и флуидна во кинески модел, попалена од некој оригинален токиски дизајн. Темни европски очи, азијатски јагодици.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Сликите - и пиктограмите - можат да имаат различно значење во различни контексти, задача на дизајнот е да ја обезбеди соодветната перспектива.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Земја, во која напорно работиш во фабрика за трактори и размислуваш за дизајн на луксузни сервиси за доручек - од пластика.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Разграноците на оваа технологија, како што е Валдерновата авантуристичка игра, не треба да ни го одвлекуваат вниманието од тековните примени во молекуларната биологија (скратување на молекули со помош на вид и допир, во воздухопловната симулација, медицинскиот тренинг, архитектурата, индустрискиот дизајн.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Овие часовници станаа супериорни во однос на другите; беа попрецизни, имаа лонг лифе гаранција и, покрај сето тоа, дотогаш невиден дизајн.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во развиеното конкурентско окружување во современиот пазар само ретките и храбрите непромислено се обидуваат да емитуваат телевизиски или радио спот, да објават печатен оглас, да постават пропагандно пано на автопат, да лансираат нов дизајн на амбалажата - а претходно да не извршат тестирање на креативните решенија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Да споменеме уште, Stelarc врз основа на своето усмерување во перформансот развива и вистинска философија на технолошки модифицираното човечко тело: „Телото изразува недостаток на модуларен дизајн и неговиот премногу активен имунолошки систем ја отежнува размената на органи коишто слабо функционираат.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Откако беше ослободен во 1975 год., интензивно работи во полето на компјутерски дизајн.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во таа смисла уметноста која би се развивала во сајбер просторот, то ест во виртуелната реалност, би се соочила со истите оние проблеми со кои се соочуваше и уметноста на пештерскиот човек и уметноста на сите генерации по него заклучно со нашата генерација, а тоа е идејниот контекст, стилскиот и амбиентален дизајн, референцијалната потенција, интерактивната стратегија итн.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ако за денешниот дизајн треба да постои некаков вид општ, присутен узор, тогаш можеби би можеле да го бараме во микроелектрониката.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Покрај целата професионалност и регуларност, дизајнот мора да продре и во областа на неодгатливото.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во време кога телевизијата и компјутерските мрежи ја преземаат улогата на брзо ширење информации, печатот, типографијата и другиот графички дизајн стануваат во полна мера уметнички форми, облици на комуникација од поинаков ред.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Хотелот бил проектиран од познатиот архитект на времето Герардо Бозион, а дизајнот му бил доверен на Ѓио Понти.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Зашто нема ни ситница што не би му користела а камо ли во случајот кога тој го бараше котелецот од којшто би почнал да го отплетува а потоа и плете чорапот со нова мерка и нов дизајн.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ваквиот невообичаен дизајн не му промакна на мојот класен раководител Драган -по- математика, страв и трепет за целата моја генерација од центарот за насочено образование „Јосип Броз Тито“ во Скопје.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Зградите што тој одбира да ги нападне со неговите големи слајд и видео проекции (што тој го нарекува ’интерогативен дизајн’) се обично оние кои доминираат во урбаниот пејзаж, оние кои го контролираат и регулираат протокот на секојдневниот живот.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Четвртото, и последно летање, се случуваше во висока засводена просторија, амфитеатар со футуристички дизајн, во која се одвиваше час по физика.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Но, далеку од факти, ваквите генерализации за геј- мажите биле обични заблуди – на пример, дека геј- мажите се модни зналци или познавачи на дизајнот, дека се мераклии да се облекуваат како жени.
Џон, вели, цел живот се борел против тие стереотипи и не сакал да гледа како сега нив ги поткрепуваат и високообразовни установи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
