денеска (прил.)
и што бех на христиани добро учинила, и кој зло ми чинеше ја не му се љутех и трпех сѐ што ми чинеха лошо, и некои што беха у жалби и неволи — и јас плачех и жалех со них барабар, или некого от греховни работи отвратих, или си задржих јазик от клетви и л’жи и от праздни зборови, — сите мои добри работи видох ги како днеска учинени и се зарадувах.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Многу видех, многу знајам и теглих ја многу откак себе помнам, синко, и до ден денеска не с'м видела ден јасен, весела година...
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Јас вас до денеска не сум ве видел ни во некое село ни пак во некој град; летово јас со еден дуовник го шетав сиот наш вилает и по села и по градови; арно ама нигдека како вас Човек не сум видел.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
На трите години од помеѓу гробот на старецот извреа два извора што се и ден денеска.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Сполај ти, Господи сполај ти, што не било да биде, човек штрк да биде“, сите беа рекле и поверувале, та затоа до ден денеска се прикажува за штрковите оти се луѓе.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Народниот идеал се применува според историските прилики, и тоа што денеска било народен идеал - утре, по неговрто осаштествување, ќе му отстапи место на друг, за кој понапред малку се мислело.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
52. Оваа „мегали идеја“ („голема идеја“) за една нова голема Грција на Балканот во границите на некогашната Византија се појави уште во мислите на Ригас и беше разработена од „Етеријата“ (1821), врз основа на која потоа израсна грчката националистичка пропаганда во Македонија што во определени видови живее сѐ до денеска.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
31. Каравлашко всушност е само еден дел од денешна Романија. По обединувањето на Каравлашко и Молдавија (1859) се создаде државата што го доби името Романија (1861), но Мисирков го употребува традиционалното народно име што е зачувано и до денеска во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Навистина, можеби и денеска ќе бев во првите борбени редови, но што да сторам кога не можам да ги поднесувам неправдите…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
СЛОБОДАТА: Не заборавај, денеска дојде денот во кој човекот-борец може да биде овенчан со слава и венци или со проклетство и срам!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
МАНОИЛ: Борбата започнува денеска? (Се слушаат неколку истрели и во близина и од подалеку...
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Сонцево, само што се испилило, а ѓаволски пече. Денеска не ќе има ладовинка.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Гледам, денеска од изутрина ме потерало... Ти се молам, Арсене, види на плеќиве...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ова пусто турско не е од денеска, од петстотини години е пустинското, пусто да остане! Толку веќе!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ПАНДЕ: Што ќе купи, дуќаните затворени. Ти заборави дека денеска е недела?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: Демек Анѓеле денеска јолџија ни е? Ај, со здравје да си оди. Господ некој касмет поголем да му наврти, да си спечали повеќе пари. Пак, за добро идење да ви идеме и за радост.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Обогатен сега со најгенијалната придобивка на немскиот класичен идеализам, со дијалектиката, дијалектичкиот материјализам стана и денеска важи како единствена филозофија на напредната човечка мисла и на напредните општествени сили, додека отпадоците од филозофскиот идеализам се филозофија на општествениот распад или на крајната реакција.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Денеска треба да дојде човекот и да ми донесе одговор.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Вистина, кога бев малечка, пет пари шеќерчиња можеа да ме насмеат кога бев лута или плачев како некој да ме коле, а денеска не!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Треба денеска многу да знаеш да цениш, та да можеш да проживееш како треба.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
