делување (ср.)
Но не и оние што се исполнети со самочувствие за едно активно и смело делување!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Индивидуите не можат да ги согледаат начините на кои овие вистини ги формираат, како делување на моќта, туку напротив, ги доживуваат како остварување, ослободување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
И покрај големиот број на дроги кои творците низ историјата ги користеа за поттикнување на креативноста, сметам дека психоделичните дроги имаат посебно значење за творештвото, првенствено затоа што, во една фаза на своето делување, нудат најсодржински и непознати искуства, кои надарените личности можат потоа да ги транспонираат во уметничка форма, без оглед на цената што ја плаќаат, а таа неретко може да биде висока, што ќе го видиме од подоцнежните излагања.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тоа треба да биде само делување во согласност со нив поради вобичаената физичка каузалност (зарем тоа не вклучува волја?).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Сепак ударен во оваа глава е делот насловен Training and Performance, кој се занимава со „проблемот на идеологијата во ситуација на вежбање, обучување и изведба (training and performance), во практичниот силогизам на идеологијата на или во поединецот, или прашањето како идеологијата преку парцијализациите се претвора во чин, делување, акција на поединецот“.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во својата анализа на Бентамовиот Паноптикум, Фуко обрнува внимание на структурата која е во сржта на неговото делување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со искусните корисници на дрога се случува друго, бидејќи тие најчесто не работат за време на директното делување на дрогата, туку создаваат, односно ги транспонираат своите психоделични перцепции во уметнички форми дури по некое време, откако ќе дојде до опоравување на когнитивните и моторни функции.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Таа не е доведување во прашање на одреден структурализам кој претпоставува затворени структурни системи, кои го предизвикувуаат сопственото делување, а да не се отвораат.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Меѓутоа, треба да се нагласи дека сетилните искуства предизвикани со дрога многу често се доживуваат изолирано, поради оштетување на синтетичките функции на мозокот и дека неопходниот гешталт во текот на делувањето на дрогата тешко непосредно се доживува во својата неопходна неделивост на финалното доживување на формата.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Оваа транспарентност на практиката претставува предизвик на општо-прифатената идеја дека за да ги има своите сакани ефекти, делувањето на терапијата треба да се чува во тајност, идејата дека ако луѓето знаат што прават терапевтите, тогаш терапијата нема да успее.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Истакнувајќи ја природата како врвен систем на организација на сето постоечко, во чии рамки функционираат нему толку милите и блиски принципи на случајност, неинтенционалност, ненасоченост, промена, повеќеслојност и меѓусебна проникнатост, Кејџ дојде до ставот дека во уметноста е можно да се повлече паралела со природата во начинот на нејзиното делување и дека уметноста треба да ги следи тие принципи, бидејќи единствено така може да стане дел од таа иста природа и животот, кој е инаку нејзина највисока цел и барање.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Овие напори нужно се дискретни и распрскани, речиси незабележливи: тоа ѝ припаѓа на нивната смисла и на природата на средината во која тие го продуцираат своето делување.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Драматичното движење, острото делување на шокот поради необичните композициски решенија ги прават имитаторите на природата ограничени ситничари.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Денешниот човек секојдневно удира по тастатурата, синтетизира сликовни пејсажи на екранот, воспоставува врски преку различни интерактивни мрежи и исто така навлегува во телематското друштво на теле-присутноста, каде што неговото секојдневно делување е стилизирано и демонстрирано. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 39
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во општество во кое натпреварот во основните културни добра е стожер на делувањето, луѓето не можат да бидат научени да се сакаат меѓусебно.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Чесно е само делувањето кое е во согласност со барањата на природата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Но по светската промоција на тероризмот како тип на анархистичко делување и евидентните показатели за неговата тотална (скоро тотална) контрапродуктивност, верувам дека ретко кој слободен интелектуалец или анархоиден уметник би тргнал во извршување на една ваква практика.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Зеро беше повеќе паралелизам на нашето индивидуално делување, резултат на нашето дружење.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Некои одат дури толку далеку што занесено говорат за некакво субверзивно, герилско делување на публиката, иако воедно признаваат дека на капитализмот од страна на популарната култура, што веќе заради комерцијалната насоченост избегнува секаква радикалност, не му се заканува некаква голема опасност.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Човековото општество достигна точка на пресврт со делувањето на дигиталните програми на еволуција, точка во која следните еволутивни чекори на видовите ни стануваат очигледни, можеме да сурфираме по желба.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
