деветти (бр.)
Откога си поплакал Силјан на куќа на деветти марта за домашните, кога ги гледал и не можел со нив да зборува, на жалта згора си летнал од куќа и си ошол в поле да си ги види нивјето, ливаѓето, лозјата и чаирите кај што паселе говедата.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Каков чај на деветти мај? Но Панче Маџар знае што значи чај кога порачува Пушмарко.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Шестото навистина го испи малку побавно, но никој тоа не го забележа, на седмото виде само Трајанка и ѝ затупка срцето што ќе излезе победник, на осмото децата почнаа да му се смеат дека не може ни колку едно женско да биде јунак, на деветтото одвај го качуваше ридот а кога дојде до половината на десеттото, којзнае како стана, но се закашла и не го допи.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
На деветтиот ден од разговорот се движеше по штавичкиот пат колона од петнаесет коњаници и сто и педесет пешаци вооружени со пушки, пиштоли, јатагани и долги маздраци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Така Белчо и Џеки им станаа најсакана играчка на децата од деветтата и десеттата станбена зграда.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Деветото господ ѝ го задржа, и го крсти Трајан за да трае, а Блосоениот по „Блосоените врби“ под кои го изми на изгрејсонце.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Од средината на сечко задуваа јужни ветрови, тивки и постојани, и еве до денеска, Свети 40 маченици, деветти март, сѐ уште не престанале.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
— На ,Деветтата линија", велам и ја треснувам вратата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ние сме на „Осма линија“, а другарите да ти бидат на „Деветтата“. „Осма линија“ е целата со Грци од Кавказ.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И, само што свртувам на ,Деветтата линија", го здогледувам Манол Форевски.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На деветти јуни, предпоследниот училишен ден, наставничката Трпана, на часот по македонски, ни рече да напишеме состав на слободна тема. Јас пишував за мојата мајка.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Знам што ќе сториме, - се досетив. - Тетка Данче од деветтиот кат е лекар во Брза помош.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Немој, викал другиот и сѐ повеќе ја пикал главата во кожите. - Јаков ќе е татко и на деветто дете.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Наспроти нана ми, која од секогаш (а и денес, во деветтата деценија од животот) задишана, со рафални реченици без точка, стига во последен миг да исечка и додаде домати во тенџерето, да ја избрише трошката прашина на најгорната полица во шпајзот или пред легнување, вешто да ме истрие со комова за превентива, дедо ми беше убеден дека брзината победува секакво знаење и задоволство. „Ќефот“ е најважен.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ја тутнав униформата во машината со центрифуга што ја направив во работилницата на моето деветто одделение таа година, потоа ја вклучив.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Песна сум твоја деветта, танц на немирот твој непоттикнат.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
„Што има вечерва на четвртиот канал, на седмиот канал, на деветиот канал?
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Но, деведесет и деветата ноќ, мандаринот станал, си го земал столчето под рака, и заминал.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
И така еднаш таа, познатата опасна девојка или помалку познатата можеби во овој град (како можеше таа да биде позната во овој град?), влезе во полупразното кино и седна во деветтиот ред, на третото седиште.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
На почетокот на деветтиот век, во словенскиот културен ареал се појавуваат сосема оформени системи на писмо, засновани врз грчкиот систем на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
