дадаист (м.)
Никаква „уметничка“ литература, само чиста медицина, универзална панацеа, фетиш, на некој начин: ако имаш забоболка, ќе отидеш до својот забар и ќе го прашаш дали е дадаист.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Секако верувам дека ова би предизвикало вистинска контраверза меѓу сериозните дадаисти, но исто така добро би дошло финансиски.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Меѓутоа, неговите корени ги наоѓаме во некои авангардни движења неколку десетлетија порано - во поштенските акции на дадаистите и футуристите, на пример, почнувајќи од втората деценија навака.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Истото тоа го правеа дадаистите во 20-тите години, но Burroughs оди понатаму, тој пишува цели романи во cut-up форма.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ваков експеримент е веќе направен во делата на дадаистите (особено кај Дишан), а и подоцна кај поп- артистите и во делата на некои концептуалисти...
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
„Дадаизмот е идиотски. Вистинскиот дадаист се смее, се смее”, ќе потврди првиот дадаистички манифест напишан и прочитан од Хуелсенбек вечерта на 12 април 1918 во Берлин.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
