грутка (ж.)
Прва година помина грутка в срцето ѝ легна, втора година намина болест ја в гради искина.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Прикаски болни, таговни Грутки во срце снеговни!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Одев со глава замаен наведнат, мртов, зачмаен, одев со грутка на срце и каракамен на гради.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Лесната му шибна некоја полока „руски шеќер", ситен, и зеде една грутка та ја стисна над ѓумчето и течноста во неа пожолте, оцрве — „ја запржи".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Ами, шо можело да има, Боле, некој ореи, круши, јаб'ка, или некоа и друга грутка шиќер.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Луѓето наследиле од дедовците навики и знаење; напролет го садат компирот на онаа педа земја што ја имаат, се веднат со копачките во лозјата зад ридот, го следат со очи снежното окопнување во дабовиот честак; налето се виткаат над компирот да го прикријат со тврдите грутки, ги колнат ненаситните кртови, чекаат дожд; наесен го слават гроздоберот и вардат - што помалку леб ќе се изеде, сѐ повеќе зрна ќе се засеат ораниците.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Помина зимата, се стопи и последната снегова грутка под излоканите корења на столетниот чинар.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Поитајте, тискајте се засолнете една грутка Србија - една историја маштина!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Се делиме. Бело цвеќе Нова грутка планина се престори.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Поитајте, тискајте се се крена веков в земи не ќе остане грутка Србин да оштени!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
- Устата да ти се позлати, сестро, - кажи, стопи ми ја грутката во градиве... - се одѕва молежливо мајката и ја стави на градите раката украсена со скапоцени прстени.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во душникот застануваат рабести грутки и не му даваат да дише.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Стоеше увиснат во таа изумрена просторија, а сите болки во неговото тело веќе почнуваа да се здрвуваат и да завиваат во секој зглоб, со својата остината оловна грутка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беше некаква чудна грутка, истопорена таму, во нивните гради, заедно со измореноста, воопшто не беше студен.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Имаше грутка снег место здив. Но, тој мораше да го совлада тоа стебло.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Од друга, помала грутка, што ја дупнува малку во средината за да се разликува од шпоретот, таа прави тенџере.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Лидија сега зема грутка снег, ја сплескува и ја става наземи. Тоа е шпорет.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И Зоки зеде грутка снег, убаво ја стегна и ја стави наземи.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Кога ќе погледнеш од другата страна, откај Илинска Планина, селцето се белее и личи на бела грутка снег.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Сега мајка ми ни меси некакви грутки од трици.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
