гривест (прид.)
Лавот, стар гривест војвода, не се движи. Спие ли, пресит ли е, или е и самиот мртов во оваа ноќ?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Десно од нив, не многу далеку од сонцето, се протегаше бела дамка на облак. Личеше на неподвижен гривест белец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ништо од сето тоа не барав. Не можејќи да си ја објаснам желбата, очекував да го видам гривестиот белец и да му се доближам, со дланки да ја избришам крвта од неговите светкави влакна.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Наеднаш врз нив легнала таква тишина што изгледало, ако некој се накашла, сѐ ќе се исчанчи од своето место - некои ќе попаѓаат, трупот ќе стане и ќе појде на скршени нозе да го бара гривестиот белец. За миг.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Летото помина како убав гривест коњ, истече како безгрижен детски сон, како убава, недовршена жетварска песна.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
На околу педесет години, со силно прошарена гривеста коса, тој имаше изглед на добродушен, веќе малку уморен лав.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
