господин (м.)
На ден Панделејмон си летнале со Аџи Кљак-кљак и со аџиицата, со децата нивни, и си отидоа во штрков вилает здрави и живи како што сакаше Господин Бог.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Како што гледате, господине министер-претседателе, – продолжува Спространов – ваквите идеи што веќе нашироко се прифаќаат од македонското население, не се ни малку за потценување за да не им се посвети високо внимание.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За потврдување на тоа доста е да се потсетиме на тројцата: господата Бешков, (74) секретар и gerant на Трговското агентство во Битола, Цоков, (75) дипломатски агент во Лондон, и Станчев, (76) таков во Петроград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако е така, тогаш не ни останува ништо друго, освен да му се помолиме на Господа да ги умножи македонските друштва, слични на Петроградското – „Св.Климент” насекаде каде што живеат Македонци. *Прочитано на II седница на петроградского Македонско научно-литературно другарство „Св.Климент” на 28 септ. 1903 г.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
БОЖАНА: Земи си, синко, нафора. Денес сте му на господа помили.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Сполај на господа што не јадат свинско. (Се чеша по градите.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МАРА: (земајќи ја погачата). Што ти требаше, мори кума, да се арчиш, жими господа ти велам...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Жими господа златен ние сме браќа! (Јасно се подразбираат зборовите од песната која што ја пеат Арнаутите).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ние сме одговорни само пред лицето на господа и на кралот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тој одново побара одговор и јас едноставно процедив. - Не, знам, господине.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Кирија не плаќа, на господа му се потсмева.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Отец Арсенија виде дека Стале ќе биде одличен подвижник ако го кандиса да го заборави овој свет и да се посвети на господа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Ти дојду, господин коркар војводо, — му одговори Ѓуро иронично, иако неговиот живот зависеше од Милана.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но тие пак, не сакаа да имаат работа со уќуматот, а особено со полицијата, а уште помалку со господин Јачмениќ. Кој ќе чуе, што ќе рече?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Можам ли да ви помогнам, господин докторе?“ чу и пак исплива на светлост.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Испратил тој неколку цареви од оваа земја - и турски и бугарски, и српски - а самиот, слава на господа, останал каде што родила мајка му.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„Симбол на вашиот живот, господин докторе.“ „Што сакате?“ праша.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Господин Жан Мартин ги знае келнерите. Во Париз тие се побезчувствителни и од полицијата. Мошне арно ги знае.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„Господин капетане. Зора е. За човек во униформа доволно е толку спиење.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Солзите одамна ги платил тој, господин Жан Мартин, со своето секојдневие.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
