глувонем (прид.)
Како да трчаат глувонеми луѓе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја викаа Кијмет. Глувонемата Кијмет. Таа топчеста, валчеста жена од над триесетина години, беше најсамотната самотничка, најтажната ластовичка во градот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Таа беше само една капка вода, која се тркалаше по градските сокаци... Глувонемата Кијамет... како кротка издишка.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Од глувонемата Кијмет најсамотната самотничка во градот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Дека сум опљачкал селска пошта, дека сум силувал глувонема баба, дека сум ги изневерил вишите интерееси.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
