влечуга ж.

влечуга (ж.)

Гадно му е. Тој е во мочуриште полно со зелени влечуги. Што бара овде тој?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Некогаш низ шумите имало над 70 видови птици, разни видови диви животни , мислам дури и диви свињи, многу инсекти и влечуги - разни гуштери и змии.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)