вечерва (прил.)
Ова е моето оружје? Дали некоја важна работа ќе треба да се сврши вечерва? (Се обидува да се сети)
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
По ова што стана вечерва, да чуе светот дека сум ти ја дал Симка без пари: подобро да го затворам дуќанот! Што е ред за мома, ќе платиш!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Немој на ветер да ми гори електрикот!... (На Зафир). Вечерва тебе ти е редот да чуваш. (Си оди).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
КАТА: Како би било да направиме вака, да вечераме и ти Анѓеле, да си одиш сам вечерва дома, а ние утре, кон некоја доба, од како ќе поујдисаме, кон ручек да дојдеме.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КАТА: Ете, де комад — зелник со кисело млеко. Колку да поминеме вечерва...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Јас вечерва сум за последен пат тука.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И пазарот се свршува докај ужина, но нашите свадбари ќе преноќеваат и оваа ноќ, да се почестат и вечерва со тава риби, оти света Петка не дава мевце. A за винце — пак ќе се напијат, ако им остане по некој динарец од денеска, ако не, ќе запише Селчанецот, тако што запиша и Мечето од Пушмарка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Времето си врви, работи излеваат секој ден, се нови и нови, умишча разно разни, ами, коа тој шо рекол, „шо ќе биде есенва — нека биде вечерва".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ги запираше домаќинот, Стојо Батанџијата, ама тие рекоа дека агата е уморен од патот и нејќат да му додеваат вечерва, та од утре натаму имаат време, ќе поседат и повеќе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не минаа ни неколку дена и му јави на Ангелета: - Вечерва доаѓа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Јас ќе најдам каде да фатам. – рече Луман налутено. – И да ти кажам: другпат да не чекам како вечерва да ми кажеш кој платил кој не.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Дур возот без починка рони во времето на ритамот монотон вечерва ти си задремала. Не спи, не заспивај, уморена. Колку е тежок тој мир на твоите образи живи кога патуваат шумно сите предмети мртви. Со бакнежот на погледот мој што чука на твоите клепки заклопени ти ги отворам очите сонливи.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Јас ќе ве спасам од оваа несреќа. Клечете, вели, сите до вечерва и молете се. Другото си е моја работа.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Но јас, мис, никогаш не сум пиел виски, јас мис, вечерва разговарам по линијата на срцето со мојот старец Бен.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тивко е темно сред класјето во полето и осамотеноста боли Барем вечерва, вечерва слезете долу развеселете ме Зошто не би дошол тој сам во собата нам ни е долу страв Ноќта е темна ноќта е густа нам ни е долу страв
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Знаеш ли каква ноќ ќе имаме вечерва?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се трудев до вечерва кога ја видов ноќта во косата на таа што ја напушити топлата постела.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А јас сакав да живеам, да го слушам пулсот на животот. вечерва сум пијан, ми рече еднаш.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
На темната пружина вечерва не мирува едно движење.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Сите ги фрлија во неа очите, чекајќи да влезе и некој друг вечерва.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
