ветерен (прид.)
Во чудесниот Арл пленеше сината питомина, од сите страни. Во блиската околина се извишуваа ветерните мелници.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ги раскажуваше и убавите и грдите нешта, зборуваше за татко си кој сликал минијатури на плочки кои потоа ги украсувале кујните на богатите; тој умеел не само волшебно да слика, туку и да им раскажува приказни на своите деца за насликаното – за петелот и кокошката, за ветерната мелница и кравата, за млекарката и реката кои се појавувале на плочките под неговата рака.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
