ветеран (м.)
Меѓу другите забави Софија што ги имаше во почетокот на ова лето, посебно интересирање предизвика необичната парада на ветераните од автомобилскиот свет - стари модели на „Мерцедеси“, „Буици“, „Фиати“ и други.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Меѓу 42 автомобили, кои учествуваа на оваа необична парада, се наоѓаше и еден „Мерцедес“ од 1907 година, доајен меѓу ветераните, кој за шест децении изминал над еден милион километри.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Замешаната крв што се слева од очните дупки на јунаците во медни оклопи, додека во расечената зеница им ’рти ново семе, ја руменее реката, и бојниот извик, и претсмртниот ропец дополнуваат, заминуваат вплетени меѓу брановите – гордиот гнев на убиените што го надминале хибрисот, сега споен, белобрадиот ветеран и огненото момче, во вечната прегратка на Хароновите води.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Чанга, спроти денот „Д”, ги повика сите козари, ветерани и млади, козари со убиени кози, козари со покани да дојдат во дивиот дел на големиот градски парк, крај реката, со семејствата, да го прослават неговото враќање со козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
„Зеле”, неговиот ветеран, неговиот личен голем сферичен балон, се одмараше во меѓувреме во самата остава на канцеларијата, 18 Галерија Монпенсие.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во четириесеттите години бев пет години во војска и потоа пет години студирав со стипендија за воени ветерани.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но имаше и вистински ветерани на професијата, кои сакаа да служат до последните денови на животот, барем посредно во подготвувањето на нивните наследници во земјите во кои некогаш тие значеле многу повеќе отколку вратени во земјата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Убави обичаи, убави времиња за старите ветерани...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Беше обесена на два железни синџири, а на неа беше испишано бизарното име на ветеранското село ЛОЈАЛНОСТ ДО ГРОБ. ***
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Бојана накратко му објасни на домаќинот, гардискиот ветеран со долга бела коса и брада дека мора да преспијат во неговата куќа и дека гардата им е зад петици.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Александар разбра во целост и донесе репортажа што го покажуваше среќниот живот во ветеранската населба, каде поранешните ветерани се собираат пред уредно искосените тревници на нивните куќи, за пријателски да разговараат и да евоцираат спомени од времето кога беа во активна служба на гардата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
