брца (несв.)
Се буди од парализираното фантазирање, фрагментите се закачуваат за полускинатите постери, сам е во собата, не чувствува глад, брца во скинатиот џеб од туѓите фармерки до него и зачудено гледа во црвената флека на ѕидот пред себе каде три комарци го полнеа своето меше.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Таму, собирајќи секакви дрвени дробеници, има малку место во неа да се смести и околината: фабриката со оџакот што се брца во денот што постепено се разбиструва, бавчите во кои како да се напикала снагата на зградата, дрвената куќарка на Дине Бочаровски (скоро сите дрвената барака ја сметаа веќе за негова), големата куќа на неколку ката зад бараката на Дине со џамови во кои оти на високо проблеснува изгрејсонцето.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
„Котелот е веќе забранет, ќерко. Та може ли правината да се докаже со брцање на рацете во зовриена вода?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ја веќе ја сипав третата чаша од Смрдевката и со благотелечи поглед ги посматрав одлучните потези на Парољуб Шврчковски како сѐ уште брца у грчките маслинки, а притоа осетив непријатен мирис на расолница за што бев сигурен дека беше прдежот од Далибор Чмаровски Чмаро, кој таа вечер за чудо не пушти ниту глас туку мудро го прелистуеше новиот билтен од Бронзената копачка на Санчо Панса.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Нема кој да му брца во дамарите. Нема кој да го провоцира.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
