бркотница (ж.)
Ајде да се качиме горе, утре е пазарен ден, движење, врева, бркотници и со динамит да пробиваме никој нема да нѐ чуе. Целиот ден ќе го употребиме околу цевката.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во смешаноста на мелодиите, во бркотницата од распеани звуци, доминираше нешто одобрувачко, што ги истиснуваше мрачнините во душата на Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во тоа време во Зоолошката градина се направи таква бркотница, што помина доста време додека тргнаа со огромното специјално возило по слонот.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Кога се движите низ овој град, сметате дека сообраќајот се одвива без ред, но и во тоа безредие постои некаков ред, зашто ако беше поинаку би настапила бркотница и би дошло до сообраќајна катастрофа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Додека едни викаат, други трчаат кон отворените телепринтери, јавуваат, добиваат информации, се продава, се нуди, со еден збор - сето тоа на неупатениот му личи на некоја бркотница.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Леле, колкава бркотница стана после. Цела шума ѕвечи, збива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Потоа се доби таква бркотница од бројки што немаше жив човек да се снајде.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Тоа не му било простено од властите; во една студентска бркотница во 1939-та, се чу во Потковицата, џандари му го истерале окото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Градот, тројно здебелен, со кариес од чадот на големите фабрики и чир на дванаесетпалачното црево од сообраќајната бркотница.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- Грахм... како да ви кажам... тоа е како бркотниците на мачките во февруари, односно... кога една чавка ќе се оддели од јатото и ќе почне да изведува бесни глисти... Заборавете!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Печисонце, скара на прозорците, окалки со прекрстени раце, апарат двоблиц Минолта (ние во него), бркотница на мислите, орев.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Одекна некаков долг тркалачки тресок, како некој да фрлил метално корито преку дворот, потоа бркотница од лути подвикнувања што заврши со еден болен извик.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И сешто ќе се испомешало во бркотницата.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Но сѐ што успеал да дограби во таа бркотница бил лебот. Заечкиот леб.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тогаш во моите записи настана бркотница.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
