болница (ж.)
Во болници модни, во кревети чисти не ќе најде почин дружината млада, во војните не се правилата исти, и нема бел бајрак за народ што страда.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Тоа не треба ти да ме учиш! Само да знаеш, мојава фурна не е болница!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Од Распаќе до болница патот крви се полеа. Кај Милева и врвеше, орман ми се одзиваше.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Нежно, мајчински топло, народниот певец пее за Косоварката Милева падната вo борбите за Македонија: „Ај Милево другарице, те ранија на Распаќе, Од Распаќе до болница патот крви се полеа.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Утредента и јас ја напуштив болницата за да се вратам назад - во улицата, во куќата, во гимназијата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
А мајка ми дамла ја удри. Во болница е.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Жена му, кучка, го подбуцнуваше. А сега - што стана? Тој в зандани, јас в болница.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Спи, реков. Мене утре ме чека болницата.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
А болницата сѐ почесто ме викаше и ме пушташе изморен и расеан.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И се почесто седев в болница.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Го жалеше Ивана, веруваше од својот корен - тој е презафатен во болницата со луѓето за да верува дека освен болестите постои на светот и друга опасност...
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Кога ја напушти болницата, заборави на болките. Ѝ остана само една: балетот!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Среќен е што е брат му в болница и што оваа кобила е само негова.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Другиот праша: „Како се обесила месечината на врбова гранка, Исусе?“ „Вие сте мајмуни“, воздивна. „Тешко тоа ќе го сфатите.“ Го жалеа. „Момче во болницата сѐ ќе сторат за тебе. Верувај ни, сѐ.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Болно е детево... На болница го носам... - ме покажува мене и се мачи да му објасни.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Потоа мајка му на Димче ја пренесоа в болница на лекување.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Го пикнаа в болница и почнаа да го испитуваат што организам има.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Ја однесле во болница, детето се родило живо, но таа, сиротата, умрела. Тоа дете си ти.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Скрез офна така силно, што Цанул се исплаши, ја фрли вилата и избега; Цанулица замалена од страв, стрчна кон Скрез, му ја извади забуцаната вила и му ја изврза раната со шамија за да му ја запре крвта што бликаше на сите страни; го одврза коњот, му помогна да се качи и тргнаа в град на болница.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Татко ѝ, по потреба како лекар го извикале ноќта во болницата, така што мајка ѝ останала во куќата сама.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
