близок (прид.)
Жалејќи го Кузмана, тие над своето блиско толку неизмерно плачат: да не стане пљачка на пците...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Зар има поголема близост помеѓу еден Македонец од Источна Македонија и еден – рушчуклија 133а или еден Македонец од Источна и Западна или Северна и Јужна Македонија?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во Македонија, како и во секоја друга земја, има многу наречја, блиски едно до друго.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
139. За жал, дури и кога Мисирков наведува конкретни цитати од други автори, никогаш не дава поблиски библиографски податоци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
АНТИЦА: Ти повторувам, некој со јаки вилици и негов близок.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Блиска рода нигде немам, ни при живи дел да земам: Немам либе...
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Бев возбуден и барав близок другар да му ја доверам големата тајна.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
За попот си ја зеде грижата дедот Петко, а вечер ќе се приберат Стојо и Трајко, угате по некој поблизок роднина и — тие ќе бидат, нема да собира „Чочово бачило!“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И се насекоа греди од блиската корија на вдовицата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Секој гледаше да даде што може повеќе на манастирот и со тоа да добие милост и за себе и за своите блиски, та дури и арамијата Катар Ќаа му приложи на свети Илија седумдесет лири да го чува од вариите и потерите што го бркаа, со кои пари дедот Стале му го плати зографисувањето на Аврама Дичов од Тресонче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сфати: богословот се обидуваше да го прегази јазот што ги делеше и што ги оставаше на два блиски но неспоиви брега.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
По таа причина Мехмед стана близок до Сулејмана и овој неколкупати му возложи токму нему да ги оствари тие негови планови.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Отишле јаничарите во сите блиски села, па и во Соколово.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Момците одговараа: на Асан-бег од Ерековци, на Селим-бег од Коњари, на Суљо-бег од Рувци, на Муарема, Фазли, Фета, Даута, Сефедина, Мамут-бега од Дедебалци, Шелеверци, Алданци, Букри, Егри, Бач, Брод, Новаци итн. и им ја кажуваа и цената на стоката која стопаните – бегови беа ја определиле, а исто така им ги покажаа и самите бегови кои седеа во блиското кафе водеа пријатни разговори.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Цепенко го стегна тагарецот што му беше в раце, загреба по земјата и заползи накај блиската шума.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Не можеше да заспие од нив и шепотењето на усвитениот Мануш кога и ветуваше на својата љубовница блиско богатство.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Без заштита од татко, вујко или кој и да е близок, тој сам, направо, уште во првите денови на својот гурбетчилак остро се судрил со животот и брзо ја сфатил неговата поука, дека во тие и такви времиња мајсторот мора да потуши секаков творечки копнеж на својата душа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Езерското огледало поруменето и смирено од последните сончеви зраци, волшебно ја одразуваше, во блискиот брег, нејзината занесна игра.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Можеби мислеше со прашањето: јас и не можам без караници со своите блиски.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Без блиски, без жени. И без ракија - зашто нејзиниот вкус потсетуваше на една недалечна смрт.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
