беспределен (прид.)
Веднаш потоа вресна уште еден потенок, посовитлив, помек, помолезлив, но од тоа не и понеумолив и понескинлив во својата виткост, беспределен вој.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со поглед барам по беспределноста да здогледам зрак сина светлина.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Светлината во која се наоѓам веќе не е сина туку бела до безбојност така што се чуствувам како да сум во некој беспределен предел од изворска вода.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)