а (чест.)
Ете некни ѓерданчето на Босилка ѝ загина; не е човечка глава да, човек умира и никому ништо, а ќерко, а не ти оти едно клопче ти загинало и да плачеш.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Арно сторил тој што ти го зел клопчето, ќерко, ѝ рекла, оти од узур ќе ми везеш црна кошула, сосила ќе ми се правиш ти вдовица; Силјан ни е на аџилак со дуовникот, а пак ти сосила сакаш да умре и да не дојде; гревота е, а ќерко, ова ти што го правиш; моли Бога за Господ да ни го донесе, не туку плачеш и жалиш.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Тие ни велеа дека сме биле ние христијани, а ние тврдевме: А бре брате, христијани сме, ами што сме!
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А знаат ли Бугарите оти во тоа време кога тие го имаат во Петроград еден Станчев, Србите го имаат таму еден Пашиќ, 78 или еден Груиќ79 или еден Новаковиќ? 80 Овие дипломати последователно се или во Петроград или во Стамбул; и на едното и на другото место тие остануваат по неколку години со ред.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А кој ќе ги плаќа тие пари и процентите од нив? – Пак ние.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Што ќе јаде, што ќе облече? Од гледање не може да се најаде. А, а, ништо од тоа нема да биде!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ЦИГАНИТЕ: А! Пишман! Пишман се стори!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Туку јас да смислам нешто. (Кратко молчење.) А! Ми текна!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Најпосле, јас... (Оди кои вратата.) Ајде, мечка страв, мене не страв! (Ја фаќа вратата и веднаш ја тргнува раката како ожежена.) А-а! Не бива....
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А не е ни роден човек што би могол да ми го земе тоа право!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ги јале и ќе ги јадат!... Ама богатите свињи!... Аааа... што мислиш ти за стокава од девојчево, а?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А здравје? Зошто ти се пари без здравје, а?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Светлокосиот гласно се насмеа: - А - ха, ми текнува.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Беличот заклати глава: – А не, ако може обајцата, а ако не – ни еден.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Раздвижени како мрави, работеа младинците ... – А ти? – му се сврте Мечета. – Шеснаесет ... – излага и Мече, гледајќи в земја сцрвен до ушите.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- Што? Гребаница, а? Се намурти, плукна пред моите нозе: - Мижи - Асан- да - ти - баја...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
„А, девет дечиња, кучешки сину“, имаш, “ велам јас.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Зошто? Те тепаа? - Ме тепаа и ме затворија. - А Аким те попари, а?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
А, бре ќешки за плаќање нека е, колај работа! — рекоа деверите и фрлија по еден грст ситни пари преку дупката.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Други го задеваа дедот Петка: — А бреј, стари вапиру, каде токо и влечкаш виа пуста жени, бре? Колку си излагал и ошче колку ли ќе земиш на душа?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
