ајвар (м.)
- Штом е така, - рече баба ми, - ќе можам да ја искористам за правење пинџури ајвар уште есенва, нели?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Доаѓаше со своето мало торбиче, во кое беше нејзината ноќница, нејзиното шише со лимонска тоалетна вода од која никогаш не се разделуваше, доаѓаше со чоколади за децата, со тегла ајвар или слатко, што ги беше подготвила сама, таа есен, и со книга од Татковата библиотека.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
За ајварот и евтината ракија брзосмртка и да не збориме.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Сѐ си одеше како подмачкано, а Трпе од ајвар и јетрена паштета прејде на кафански стекови и увијачи.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Скопската шмизла е снобист и најчесто дома јаде ајвар, но затоа кога е излезена во град и во јавност таа не пуши ништо испод Марлборо бело и Карелиа слим со цел да биде подобро забележана од околината.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во воз на влеча немаше плата сметки се редат, фамилија страда извршител крвник тропна на врата кај има сила не барај правда Роди се човек роб биди животот мачен од лопови, гниди секое лето на одмор на Вардар секоја зима на маса со ајвар Пуста да остане економска криза реши да земе иселеничка виза партали собра во Канада слета татковино курво, децата ги еба
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
АЈВАР Испеков пипер Направив ајвар Продавам тегли
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Моиве колеле свиња! Пратиле ајвар, џимиринки, гозба на видик.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Нејзиниот маж беше посебно освежување за нас во собата зашто професорката Душанка му пишуваше цели фермани за тоа што ѝ е потребно: од постелнина со сини облачиња, „младалаче пижамице“, козметика, храна и рецепт за ајвар што треба да го направи сам дома, со двете деца.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А Рада, секогаш при лупењето на пиперките за ајвар и лутеница седеше на трупчето што остана како спомен на сувата цреша .
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Глупости, каква слика. Тоа не доаѓа предвид!“, вреска госпоѓата на глас и, барајќи низ списокот, одеднаш целата вознемирена и покажува дека, ете, кај оној чичко ѝ од Власина може да се оди со слика затоа што тој дошол со тенџере за ајвар и тајфа од десет луѓе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Рада ги зеде розите и ги стави во тегла испразнета од ајвар.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И биди среќен ако има место на троседот што се пушта зашто секогаш има и полошо: на пример, отоман во кујна покрај шпоретот на кој цела ноќ се крчка на тивко сарма од кисел купус во тенџере за ајвар, дека сте едно семејство, ама имате деца како од две, нели!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Имаше чиниче со ајвар, чиниче со кавијар од модри патлиџани, чиниче со печени пиперки со лук и оцет, таратор, чиниче со потпечено козјо сирење, чиниче пинџур, со варени бамји во оцет и лук, чиниче варена боранија и динстувана во лук, чиниче со урда со црвен алев пипер.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
