алал (м.)
СПИРО: А, Анастасијо, Анастасијо, нека ти е алал лебот што го јадеш во оваа куќа и уште од малечка името што го носиш: измеќарка на чорбаџи Теодос!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Алал да ти е името што го носиш, измеќарка на чорбаџи Теодос!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ама си ја погодила мори, Митрејце, ракијава на солта, да ти е алал!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Алав да ѝ е на негова мајка, што го доила и пораснала.“ с. Габровник, Велешко
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Штом го прочита писмото, извика: - Алал да му е! Јунак е Гоце Делчев!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Браво, браво! Да му е алал! - дополни втор.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Алал ти вера! Досетлив си, нема збор! - восхитено го пофали Планински и му ја стегна раката да му честита.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Да ти е алал! - рече дедо Иван. - Ќе биде од тебе човек.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А во себеси мислеше: „Јуначиште! Војвода! Да ти е алал!“
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
БОРИС: Не се разбираме. МАТЕЈ: Не. (Пауза)
БОРИС: Алал вера. (Пауза) Мене цел живот ми помина како да сум во хор што пее некоја важна хорска песна.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
- Многу деца си направил, вели Витомир, алал да ти се панталоните, - Панталоните не прават деца, му велам јас на Витомир.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Алал да му е, каков штос измислил: спреј за заспивање, - си мислев.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Море сѐ алал нека им биде, само поволно споров да ни го решат... - му рече игуменот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„Браво капетане, капетане алал, секоја чест кормило мајсторе!“ – се раздрав со гласот мој цел, и ми дојде некако убаво, лесно на душата, и продолжив да навивам, да го бодрам...
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Кога ли успеал да ја организира оваа гозба, алал да му е, си дорече секретарот, гледајќи го блажениот и опуштен израз на републичкиот партиски секретар.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Според муслиманската вера арам е сѐ што е забрането, спротивно од алал, што значи на арапски сѐ што е дозволено.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Алал му вера на тој што измислил такво општество. Баш убаво, мајката”.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
