азган (прид.)
Една азган, аман господи, ама јас по тие скали, толку високо не можам да се искачам.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
За волја на вистината, тоа беше Струмица од којашто на авторот „срцето му се раскажуваше“ поради љубовната авантура со една „азган“ распуштеница со која соголените задници им беа направени касапана од лутите летни комарци некаде на ледините таму каде што сега во Скопје се наоѓа населбата Аеродром.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Еден азган ќафир, жими алах, сакал да се направи бабаит. Пред мојава власт!
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
2. Тодора беше едно азган чедо. Родена најмала, меѓу девет сестри и еден брат, го правеше последниот детски џумбус низ куќата, и баш во време кога сите домашни беа научиле тоа да го трпат.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ми се чини Македонците тогаш за првпат се покажаа и како азган пеливани на Олимпијадата во Мексико и тоа можеби нѐ поттикна со поголем занес да пееме мексикански песни
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Се сети и на нивните зборовите: „Е, бате, Стојмене! Имаме земја колку ти гледаат очи, салаш со азган коњи, но што ни вреди кога челадта не одминува.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
