агресивен прид.

агресивен (прид.)

И двајцата беа агресивни муштерии.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Зашто, ако заминеше и на негово место се избереше нов секретар, тој сигурно веднаш, штом ќе ја отвореше касата, ќе дојдеше до тајната директива и можеше да ја активира поради видливата агресивност на козите и со тоа би напреднал во кариерата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Негативни искуства: корисниците можат да станат агресивни, напнати или депресивни.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Големи дози на ПЦП можат да предизвикаат екстремен пад на крвниот притисок, крутост на мускулите, губење, кома и смрт; жестоките агресивни испади се исто така чести.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Меѓутоа, Ворхоловиот пасивен воајеризам, кој својата интервенција ја сведува на одбирање на субјекти за свое набљудување, па со тоа и изгледа либерален и безопасен, се покажа како опасен кај агресивните егзибиционисти како Ондин, што можеше да го чини и глава.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во раните шеесетти, Бојс започна да користи уште еден материјал кој подоцна ќе стане негов заштитен знак, агресивна и груба, кафеава боја за широка употреба наречена Braunkreuz.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Оваа кожа е исто­времено удобна и агресивна како и хипостазата на руската свест: тради­ционален занес и мазохизам, русофилско непријателство и лошотија, едното и другото спротиставувајќи се меѓусебно без причина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во една мошне агресивна, дури брутална, поза, актерот препорачуваше дека оние што патиките ги користат за да ги стават на масичката додека гледаат ТВ, или да прошетаат до фрижидерот, или за да ги „покажа“ - тие ни случајно не треба да ги купуваат авиа патиките!
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Единствено тогаш тие ќе бидат во состојба да создадат околина и технологии што ќе го имаат овој врамнотежувачки, внатрешен ефект, наместо да бидат агресивни, маскулини, западни приоди.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Многумина граѓани се плашат од чудните безкуќници кои можат да бидат агресивни, подготвени да ве нападнат и опљачкаат.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Татко, како во лична аскеза, постигнуваше комплексно читање на своите книги што, на крајот завршуваше и како целосно владеење со себеси, во слегувањето по спиралата на својата човечка суштина, успевајќи моќно да се спротивставува на силите на наметнувањето, на агресивните налети на балканското варварство.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Повикот за современо време и историските задачи на тоа време, што е предуслов за цивилизациско опстојување на секој народ, овде под народњачката агресивна репресија во последните неколку години потполно замре.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Насетував како му се будеа агресивните нагони кога од централата му сугерираа како да се однесува кон жртвата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На телевизијата најчесто прикажуваа тешки филмови, со војни, или криминални. Без таа да каже било што, сестрите веднаш го исклучуваа телевизорот. И беа во право. Не само заради неа. За сите. Само насилство, агресивност.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ја мразеше затоа што беше млада и згодна и несексуална, затоа што тој сакаше да појде со неа в постела а никогаш нема да го стори тоа, затоа што околу нејзината слатка тенка половина, која како да те повикува да ја опфатиш со рака, се наоѓаше само оној одвратен црвен појас, тој агресивен симбол на невиност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сега таа на твое инсистирање ја сменила тактиката и од суптилен диктатор станала агресивен.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И, за таа цел, се користат со уште една природна карактеристика на народната уметност, анонимноста, која тие ја злоупотребуваат и ја користат за ужасни цели: за маскирање, за криење во толпата, за стекнување славна, агресивна, естрадна анонимност!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А, агресивна е оваа нејзината нова.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа уметност не е ништо друго освен агресивен провинциски конзервативизам кој беше релативно безначаен, сѐ додека не најде силна политичка база.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Се согласувам, тато, ама ме збунува и оптоварува една мисла: Каде биле сите тие стручни лица кога агресивно настапувал хаосот?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Повеќе