злосторство (ср.)
Чудно ми е како можев тогаш, во исто време, да го следам и злосторството на Кузмана и битката на густо збиените деца.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И покрај нашите постојани предупредувања да не им помагате на комунистичките бандити, да се откажете од секакви злосторства против нашата војска, да не ги криете оние што ни пакосат, да не бегате и да не им се придружувате на голтарите в шума - вие сето тоа дрско го отфрливте и го погазивте...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
„Не правете го ова злосторство... Живеев во вашата земја и видов дека луѓето немаат ваква злосторничка душа...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Тој плач, се чини, најпосле ја пробуди. ѝ се отвори левото око, страшно, крваво, промрморе: - Злосторство! - повторно крикна и пак се изгуби.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Останав да стојам без движење и без сили да се соочам со тајната што можела да му биде позната на некој веќе покоен чиј живот можел да има значење токму заради она што било и што е во него; куп безвредни книжни пари со восочен лик на некој монарх, записи и стари писма, чеиз и неразделиплен невестински фустан, секира на злосторство, фајанс, сребро, часовник со мртво време во механизмот, некаков пергамент, ферман акт на судбина, библија под черупка за клетва на непознати заговорници, ограбени тасови и кандила од наш западен манстир, суво ерусалимско свето дрвце, зографски платна, книги, алати, ископано, камено торзо од Стоби, шандани, присокриено брашно во некоја гладна година, мошти на лажен светец, трговски тефтери, бројници, ретки ткаенини, поскурници и дрвени распетија, беговски појас под јатаган, билје, мелеми, збирка на инсекти, коски, гниеж и претчувства, една невидена и невидлива магија, но таа, во допир со живиот свет, ќе го изгуби значењето и ќе не осиромаши за една загатливост.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Со снегот го снемало, фатил џенем или се присокрил негде за нови злосторства.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Обвинети за злосторство над шеснаесетмина, за грабеж и за сокривање на оружје, шеснаесетмина несудени воденичари биле осудени на бесење, другите неколцина ги одвлекле стии без трага и без глас: судот ги казнил на сто и една година робија.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Едниот се викал Борис Калпак, другиот Наџак-Јанко, обајцата настрвени и со крвави раце од она што пред тоа било и злосторство и одмазда.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Српскиот претседател - во тој кошмар од елементи, каде што злосторствата се прават во име на (православниот) Бог, масакрирањето на другите во име на борбата против фашизмот, каде што никнуваат концентрациони логори во името на стравот од сопственото истребување - се претвора во чудовишна икона од која секој миг беснее Хитлеровиот поглед, Садамовото мрсно чело.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Можеби би можеле да го опишете и начинот на кој разни личности ќе му пристапат на лешот кога ќе биде пронајден, или местото на злосторството, или двете.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Го интересираат медицината, древните култури, вештачката интелигенција, но и змии, отровни инсекти, злосторства од секаков вид.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Затоа, во московската Јелоковска катедрала, која е најголемиот православен храм на престолнината, Бренер подели летоци во кои ја објави својата подготвеност да ја ослободи Русија од големото бреме, преземајќи лична одговорност за нејзините злосторства и за нејзината ненадареност.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Поставката на дванаесетте внимателно избрани сцени на злосторство од страна на Гмелин ја толкува традицијата на вандализмот во уметноста како серија на редимејди лишени од спонтаност и радикалност.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Работната чета на Џулија во Одделот за проза беше ослободена од производството на романи и сега брзо лиферуваше серија памфлети за злосторства.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неговиот глас, метализиран од појачалата, татнеше набројувајќи бескраен список од злосторства, масакри, депортации, грабежи, силувања, тортури на затвореници, бомбардирања на цивили, лажна пропаганда, непредизвикани агресии, прекршени договори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Голдштајн избега и се криеше незнаено каде, а од другите, неколкумина едноставно исчезнаа, додека мнозинството беа погубени во спектакуларните јавни судења на кои ги признаа своите злосторства.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Колку такви тешки, непријатни злосторства ќе се затскријат негде, ги нема, ги нема, а потоа, наеднаш ќе се појават како од зад планина.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Бурни времиња беа тие, рече. Тогаш, рече, ни злосторствата не се докажуваа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Нивното злосторство можеби е неоткупливо - нивниот кураж несомнено е херојски“166.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Злосторство ќе се случи денес. Душата нема да отстапи.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
