рибин (прид.)
Бојата на лицето полека му се враќаше а солзите како да го изгаснаа огнот во очите. Тие пак се смрзнаа и станаа рибини.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тие веќе не беа рибини очи како порано, беа две парчиња пламнат јаглен.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се сипе и се поправа, ѝ велам. Јади, мори Небеско, ми вели, пијај рибино масло!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зошто секој да знае дека на десната горна клепка има јачменче, и кој ги симнал бечвите и покажал дека има на себс гнојно рибино око врз кое става истолчен печен кромид во зејтин од сусам или од сончоглед?
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ме напиваат и рибино масло, ама ниедна капка не останува во мене. Не можам да ја задржам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не, туку страв во главата на Дипигус, вкрстени слики од предубедувања и стрипови, или едноставно рефлекс врежан со мастило како еден енграм- тетоваж?!) Дипигус се задушува и ја исплукува рибината глава, по што и Пајо Ентропија и Даркер и останатите девет лошотии на масата почнуваат да се кикотат и да ги плукаат несварените залаци.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
А колку само скоро беше денот на мојот осумнаесетти роденден кога најпосле наместо глупата рибина опашка во замена добив две нозе и од градскиот шут еден точак на подарок. И револвер.“ Margina #26-28 [1995] | okno.mk 151
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Прават одлична рибина и јагнешка чорба, а покрај тоа, во дното на ресторанот, има стар џубокс со синглови на Хендрикс, Doors, Eagles.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Рибино око
немам око да те видам
имам да те гледам
на свој начин, во свое време
никогаш да не ти се нагледам
од овие сфери, од овие длабини
да те изобличам
да те преобразам
на очите да не си веруваш
така исто сум гледала и молчела
молчела, значи гледала
пред да ме крстиш риба
псариа, fish, poisson,
пред да ми ја откриеш смислата
и од мене да направиш соѕвездие,
знак, уметничко дело
пред да ме уловиш и од себе да создадеш Риболовец
а од мене добар пазар,
специјалитети
пред да ми ги дознаеш употребните вредности
- мои и на моето око, метафизиката
пред да измислиш мамки, глисти, црвци
јадици, со еден збор
јас се фаќам за јадицата
а моето око сѐ гледа и сѐ знае
но таи и разобликува.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Камчиња к'о овесни снегулки (со рибино масло испрскани) Црвеноперки од солени стапчиња презаситени (со помада од алги негувани) Острови - плочки за табла вртење (пловечки монети од времето кога боговите „писмо-глава“ си играле)
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Други дела: Шапка од рибина кожа (љубовна приказна, 1996), Стаклен полжав (приказни од интернет, 1998), Кутија за пишување (1999) и романите Ѕвезден плашт (астролошки водач за неупатени, 2000) и Уникат (2004).
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
