чукало
мн. чукала
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 22475
1.
Алка, направа на порти со која се чука.
Англиски:
door knocker
Со чукалото чукна на портата.
Слично со:
клукало (ср.)
2.
Направа со која се чука при обработка на некои земјоделски култури (’рж, грав, ореви и др.).
Англиски:
knocker
Со чукала го чукаа граорот.
Изведенки
чукалка ж.
мн. чукалки
мн. чукалки