чудо
мн. чуда
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 1420
Принудно протера, протерува лице или група луѓе (политички сомнителни граѓани, странци, воени бегалци, економски емигранти и сл.) во определено место на престојување под полициска контрола и со ограничена слобода на движење или со затворање во логор.
Примери:
Св. Наум правел многу чуда
И тогаш стана чудо: гробот сам се отвори.
2.
Воопшто необична појава, нешто што е за чудење, што предизвикува чудење или восхитување.
Примери:
Нашите борци прават чуда.
Браќата се истепаа, што доживеав, на старост ова чудо да го видам.
(разг.) чудо големо! Са чудо големо!
Стане на чудо. Се најде во чудо.
Како по чудо (сосем неочекувано).
Изрази
(посл.) Секое чудо за три дена.