утока
мн. утоки
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 14384
1.
Место каде што река или поток се влева во друга река, езеро или море.
Примери:
Од изворот до утоката.
Утоката на Црна Река во Вардар.
Слично со:
влив (м.)