трн
(зб. мн.) трње
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 2386
1.
Растение покриено со трн.
Слично со:
глог (м.)
2.
Боцка, бодлив израсток по стеблата или лисјата на некои растснија.
Слично со:
боцка (ж.)
Изрази
(разг.) Си клава трн во здрава нога.
(посл.) Од трн та на глог.
Трн му е во окото на некого.
Седи како на трње.