службеник
  
    
    
  
  
      
          
             мн. службеници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 2301
	    
	
    
    
      
          1.
          Лице што работи во различни области на умствениот или на физичкиот труд, а не учествува директно во производството.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              работници и службеници
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Вработен во јавната администрација.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              службеници на републичките установи
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          службениче ср.
мн. службеничиња
пејор.
          
          
        
      
    
мн. службеничиња
пејор.