секвестар
мн. секвестри
Вид збор: Именка, машки род
1.
Во правото, забрана над имот од страна на органите на власта за да се обезбеди некакво побарување.
Примери:
Наложи секвестар.
2.
Управувач на имот ставен под секвестар.
3.
Умртвен дел на ткиво кој се одделува од здравиот дел.