раскошка
Види и:
кошка (несв.)
раскошкаат
Вид збор: Глагол, свршен
1.
Почне да кошка нешто, растури нешто со кошкање засилено, повеќе или уште малку повеќе.
2.
(се раскошка) Почне силно да се кошка.
Тој се раскошка со соседите.
Децата се раскошкаа.
Изведенки
раскошкува несв.
(се) раскошкуваат
(се) раскошкуваат