праведник
мн. праведници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 11928
1.
Тој што во своите постапки спроведува правда, го почитува начелото на праведност; праведен човек.
2.
Тој што ги исполнува, ги почитува религиозните норми.
Примери:
Сите ќе умрат еден ден, и праведниците и грешниците.
Изведенки
праведница ж.