ореол
мн. ореоли
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 9266
1.
Сјаен или златест круг околу главата на светец на икона или на фреска.
Примери:
Набргу нивните просветителcки и светителски ореоли станаа симболи за дејноста на браќата Солунчани.
2.
(само едн.) Слава и почит која му припаѓа некому.
Примери:
Пред себе и пред другите си го придава ореолот на маченик и осуденик.
Изведенки
ореолски прид.
ореолскиот
ореолскиот