опструкција
мн. опструкции
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 29984
1.
Дејност (особено во парламентите) насочена кон спречување, отежнување и оневозможување на донесување одлуки од страна на некое тело, орган, изразена преку наметнување на сложени процедури, долги говори, протести.
2.
Пречка, одолжување, завлекување на некоја работа воопшто.
Англиски:
obstruction
Албански:
pengim
Слично со:
пречка (ж.)
Изведенки
опструктивен прид.
опструктивниот
Пример: опструктивни намери
опструктивниот
Пример: опструктивни намери