напрчи
напрчат; напрчил
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 16762
1.
Издаде нанапред или наназад некој дел од телото (усни, гради, стомак, задник).
2.
За животно - крене, подигне, начули.
Примери:
Ја напрчи опашката.
Чуја лисиците, ги напрчија опашките.
Ги напрчи ушите.
Слично со:
начули (св.)
4.
(се напрчи) се намурти, се налути
Примери:
Се напрчи зашто го скараа малку.
Слично со:
намурти (св.)
5.
(се напрчи) Се направи важен, се надуе.
Примери:
Што се напрчил толку, како да не знаеме кој е и што беше.
Изрази
Го напрчи носот - се вообрази, се надуе.
Изведенки
1.
напрчува несв.
(се) напрчуваат
(се) напрчуваат
2.
напрчување ср.
глаг. им.
глаг. им.