меница
мн. меници
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 27541
Хартија од вредност со пропишана форма, со која издавачот се обврзува дека во утврдениот рок ќе ја исплати запишаната сума пари на лицето назначено на меницата или повикува друго лице да ја изврши исплатата.