клинец
мн. клинци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4515
1.
Мало, цилиндрично парче метал, зашилено на врвот од едната страна и со глава на другата, врз која се удира.
Примери:
Палтото го беше обесил на клинецот зад вратата.
Слично со:
шајка (ж.)
2.
Метална четириаголна шајка за потковување коњи, магариња и други домашни животни.
Англиски:
horseshoe-nail
Албански:
gozhdë për patkue
Потребни се клинци и плочи за да се потковаат коњите.
Изрази
Тресе клинци - му студи, се тресе од студ.
Изведенки
клинче ср.
мн. клинчиња
дем.
мн. клинчиња
дем.