изрека
  
    
    
  
  
      
          
             мн. изреки
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 5828
	    
	
    
    
      
          1.
          Реченица или низа од зборови со која нешто се изрекува, се соопштува, се јавува.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Него го копкаше таа изрека на детето за чудните сенки на крајот од селото.
	              
	            
	          
	            
	              изрека на пресуда
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Изречена мудра мисла, морална поука.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              народна изрека
	              
	            
	          
	            
	              латинска изрека
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  сентенција (ж.)