изгнаник
мн. изгнаници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 35057
Тој што е изгонет, казнет со прогонство од својата татковина или од местото на живеење.
Англиски:
expellee
Изведенки
1.
изгнаница ж.
мн. изгнаници
мн. изгнаници
2.
изгнанички прид.
изгнаничкиот
изгнаничкиот