изворник
мн. изворници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 25215
2.
Оригинален документ или примерок на творба што служи за репродуцирање или за истражување.
Примери:
Во изворникот, на горниот дел се наоѓа натпис: „Да се даде во еден од свечените денови на разгледување“.
Слично со:
оригинал (м.)